Vandaag is onze trouwdag! Vorig jaar zaten we deze dag in Lourdes, vandaag rijden we toevallig wéér naar een bedevaartsplaats: Fatíma. Onderweg zien we dat de bosbranden van ongeveer 3 á 4 weken geleden een flinke ravage hebben aangericht aan de natuur.
Overal zie je stukken berm weggebrand en zwartgeblakerd. Toen we uitstappen voor wat foto's stonk het zelfs nog steeds naar verbrand hout. Heel erg om te zien!
Aangekomen in ons hotel in Fatima, zijn we meteen een wandeling gaan maken. Tjezus!!
Deze uitspraak is wel op z'n plaats want wat een geloofsfanatici zie je hier...
Santuário de Nossa Senhora do Rosário de Fátima (Het Heiligdom van Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans van Fátima) ligt maar een paar honderd meter van ons hotel. Het plein is enorm, zelfs 2 x zo groot dan het plein in Rome bij de Paus. Dat alles is gebouwd omdat 3 herderskinderen: Lúcia, haar neefje Francisco en haar nichtje Jacinta, tussen mei en oktober 1917 tot 6 x toe een verschijning hebben gehad van Onze-Lieve-Vrouw van Fátima (daarmee wordt Maria aangeduid) hier in het Portugese Fátima. Francisco stierf op 4 april 1919, nog geen 11 jaar oud. Jacinta stierf op 20 februari 1920, nog geen tien jaar oud. Beiden stierven aan de Spaanse griep.
Op 13 mei 2017 werden Francisco en Jacinta heilig verklaard door paus Franciscus.
Lúcia werd non, zag nog een aantal verschijningen, schreef haar memoires en overleed in 2005. Voor haar werd een versnelde zaligverklaringsproces opgestart.
Al je het plein op komt lopen zie je helemaal aan het einde de Basílica de Nossa Senhora do Rosário de Fátima ( De Basiliek van Onze-Lieve-Vrouw van de Rozenkrans). De eerste steen werd gezegend in 1928, maar de kerk werd pas in 1954 ingewijd. In dat jaar kreeg de kerk de titel van basiliek toegekend door paus Pius XII. Aan de rechter zijde ligt de tombe van Francisco. Aan de linkerkant, ligt de tombe van Jacinta, en daarnaast ligt de tombe van Zuster Lúcia.
Het is heel wonderlijk wat een impact dit allemaal heeft op de vele bedevaartgangers uit de gehele wereld... die je hier ziet. Aan de andere kant van het plein staat Basílica da Santíssima Trindadede (De Basiliek van de Heilige Drie-eenheid) 40.000 m² groot met 8.633 zitplaatsen. Het is de op drie na grootste katholieke tempel in de wereld en is volledig betaald met donaties van pelgrims door de jaren heen. De inrichting is geïnspireerd op de Byzantijnse en orthodoxe kunst. Het gebouw is cirkelvormig aan de buitenkant en vierhoekig aan de binnenkant, met twaalf zijdeuren (een gewijd aan elk van de apostelen en een grote centrale deur, de Deur van Christus.
Hier zagen we een man op zijn knieën naar het altaar kruipen.
Maar dat is nog niks vergeleken met de gelovige pelgrims die honderden meters op hun knieën vanaf deze Basiliek, naar buiten over een stenen pad, naar Capelinha das Aparições (de kapel van de verschijningen) kruipen, waar dit Mariabeeld staat. Deze kapel staat op de plaats waar oorspronkelijk de Steeneik stond waarboven Maria voor het eerst verscheen aan de 3 herderskinderen. De boom is door souvenirjagers helemaal vergaan en daarvoor in de plaats is de kapel met het Mariabeeld neergezet. Over de kapel heen is een soort glazen overkapping gebouwd
Het kruipen is als boetedoening voor hun zonden. Het is bizar om te zien. Vooral de moeder met haarkleine kinderen vonden we schokkend. Hoeveel zonden kunnen die kleintjes hebben, denk ik dan...
Op het grote plein ligt ook Museu de Arte Sacra e Etnologia (museum voor sacrale kunst en etnologie), Deze had momenteel de tentoonstelling "Os Rostos de Fátima" (De gezichten van Fátima). Het was apart en best interessant!
De 2 schilderijen van Francisco en Jacinta, die gemaakt zijn naar deze foto, vond ik het allermooist..
Daarna zijn we een beetje rond gaan lopen om een terrasje te vinden. Die waren er beduidend mínder dan souvenirwinkeltjes. Overal waar je kijkt zie je etalages met daarin Mariabeelden, rozenkransen en andere "heilige" prullaria.
We hebben toch een eettentje gevonden en daar hebben we hebben een tosti gegeten met een biertje erbij. Toeval bestaat niet. Hoe romantisch op je trouwdag: een tosti in de vorm van een hartje!
Na de lunch zijn we naar het naast gelegen dorpje Aljustrel, gereden waar de drie herderskinderen woonden. De huidige bewoners proberen er natuurlijk ook een slaatje uit slaan door voor hun huisjes, kraampjes te zetten met souvenirs om te verkopen. Je kon de huisjes waar de 3 kinderen woonden, van binnen bekijken. "Het is nét de Efteling "zei Henk, die overenthousiast was over deze hele katholieke "facade"... NOT dus haha!
Ook kon je precies zien waar de foto was gemaakt van de 3 kindjes, hier dus!
Na dit alles gezien te hebben zijn gingen we naar Ourem, Lekker binnendoor gereden haha: vreselijke zandpaden tussen heel veel olijfbomen, maar het is goed gekomen! We zijn veilig aangekomen bij Pegadas de Dinossáurios da Serra de Aire. Dit een een oude steengroeve die in 1997 werd het omgevormd tot een natuurmonument. Want men vond hier namelijk in 1994 tijdens afgravingen een leisteenlaag van zo'n 163 miljoen jaar oud, met daarin de voetsporen van de grootse dino's: de Sauropoden. Dit is een soort dinosaurus die leefde tijdens de Jura-periode. Sauropoden waren grote, krachtige viervoeters met kleine koppen en lange staarten en halzen. Het waren herbivoren die zich voedden met enorme hoeveelheden tropische vegetatie. Er zijn een aantal voetafdruksporen bewaard in de kalksteen, waarvan de langste 482 voet (147 meter) lang is, waardoor dit een van de plaatsen ter wereld is met de langste dinosaurussporen.
Het was écht gaaf om te zien! Het was een prachtige fijne wandeling van ongeveer 1,5 uur door de steengroeve. Heerlijk rustig, amper andere bezoekers. De hele goede korte uitleg bij alles maakte het heel erg interessant! Ik heb veel meer foto's gemaakt dan dat ik hier plaats.
Heel bijzonder als je er over nadenkt dat wij eigenlijk ook maar tijdelijke gasten zijn op de aardbol, net als deze giganten waren.
Je moest natuurlijk wél op de paden blijven...maar ik kon het niet laten ! Ik heb best grote voeten maar kijk dan toch hoe klein mijn maat 41 lijkt!
Hier zie je heel goed de lagen die, in 163 miljoen jaar, zijn ontstaan door alle ijstijden.
Het is er prachtig, en zo heerlijk rustig!
En als laatst nog wat artistieke foto's van de overblijfselen van de steengroeve.
s' Avonds hebben we lekker in het hotel gegeten met een heerlijke rode Portugese wijn.
Daarna een kaarsje gekocht bij de receptie voor de rozenkransdienst en de kaarsjesprocessie die elke avond plaats vind op het grote plein. Als je hier dan toch bent, moet je dat meemaken, tóch? Ook al regent het...
De kaars konden we in het hotel kopen, maar we hadden geen aansteker bij. Gelukkig waren er genoeg brandende kaarsen, maar dat viel nog niet mee in de regen. Eerst heb ik een poging gedaan...
Maar na een paar minuten was de kaars weer uit en ging Henk voor de 2e poging. Ik kwam niet meer bij van de slappe lach! De foto's zijn niet erg scherp. Dit komt door de plensbui én door het lachen. Henk daarentegen was totaal not amused over dit hele regenachtige katholieke avontuur. Whaha!
Ik vond het wel indrukwekkend om te vernemen dat er elke dag zoveel mensen het hele rozenkransgebed staan te bidden in en buiten de kapel, sommigen knielend in de regen. Veel mensen hebben een rotsvast vertrouwen in hun geloof.
Ook kan je daar allerlei kaarsen kopen, groot en klein maar het meest bizarre waren de ledematen, borsten en ingewanden, kinder- en mensenpoppen gemaakt van was. Men koopt deze om ze dan vervolgens in een grote oven te gooien als versterking voor de gebeden om genezing!!
Terug in het hotel bleek de barman niet eens een goede fles port te hebben...in de fles oude port die we wilden, zat nog maar een troebel laagje in. Portugal, het land van de port, hoe kan het!! We kregen toen gratis als verontschuldiging een half flesje Vinho Verde (groene wijn). Deze naam verwijst niet naar het groene landschap van de regio of de kleur van de wijn, wat ik dus in eerste instantie dacht, maar naar het gebruik van jonge druiven. Het is een lichte, beetje zure, witte wijn. Het smaakte niet bijzonder. maar al met al was het een leuke 12 jarige huwelijksdag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten