Het is zover, eindelijk! Twee jaar moeten wachten maar nu gaat het gebeuren! Omdat we niks van Portugal weten, behalve dat de lokale drank één van onze favo's is, hebben we een Fly & Drive reisje geboekt met de bijzondere plaatsjes die je schijnbaar gezien moet hebben. Lekker makkelijk: we hebben met de huurauto de tijd aan onszelf als we maar zorgen dat we op tijd inchecken in de hotels die reeds geboekt zijn.
We vliegen vanaf Eindhoven, achteraf een goed besluit als je op televisie de ellenlange wachtrijen ziet bij Schiphol. Omdat we 's morgens vroeg moeten inchecken vertrekken we maandagavond al naar het hotel naast de luchthaven en kunnen we de auto op ons gemak afleveren op de bewaakte parkeerplaats. De koffers op de kamer gezet en een rondje gelopen in de hal van het vliegveld. Het zag er verlaten uit, Na een biertje in de ongezellige bar van het hotel zijn we gaan slapen.
Het inchecken e.d. ging bijna zonder problemen. Alleen werd ik er tussenuit gehaald omdat er iets verdachts te zien was in mijn handbagage. Dat zijn vast mijn 2 EPI-pennen dachten we, maar nee. Ik had mijn 2 zilveren armbanden in mijn toilettasjes gestopt, dat was het dus haha!
De koffers zijn mee, dat zagen we. De witte koffer is van mij, gister speciaal nieuw gekocht maar helaas, bij aankomst zat er al een scheur in. We nemen nooit een reisverzekering maar toevallig deze keer wel, dus daar kunnen we dan gelukkig meteen gebruik van maken.
Nadat we geland zijn kregen we eerst een fikse harde regenbui. Gelukkig stonden net overdekt in Porto omdat we de huurauto aan het ophalen waren. Daarna kwam de zon en zijn we naar ons hotel D. Louis in Coimbra gereden, daar blijven we de eerste twee nachten. We werden verwelkomd door een schattig lapjeskatje op het parkeerterrein.
Ons hotel ligt een beetje hoog en we zitten op de 4e verdieping, zodat we een mooi uitzicht over de stad en de rivier hebben.
Maar eerst een groot glas bier op het terras van het hotel, daar waren we wel aan toe...
Toen onze eerste dorst gelest was, zijn we door de gratis shuttlebusje van het hotel, bij het oude centrum afgezet. Leuke smalle straatjes met natuurlijk wel veel souvenirwinkeltjes, maar ik houd ervan!
We zagen verschillende huizen die artistiek beschilderd waren en er hingen allerlei rare dingen aan de pui. Via Google kwam ik er achter dat dit studentenhuizen zijn. Coimbra is een échte studentenstad natuurlijk met de grote universiteit.
Maar ook huizen met terechte leuzen tegen de belachelijke abortuswetgeving hier in in Portugal...
We zijn de trappen opgeklommen om de oude universiteit die in het koninklijk paleis gevestigd is te bekijken, maar voor een rondleiding was 't al te laat dus hebben we tickets gekocht voor morgen.
Ook is daar de oudste bibliotheek ter wereld, dus die wil ik heel graag zien!
Dit is de oude ingang van de bibliotheek op het plein van de universiteit.
In de verte tussen ons in ligt ons hotel.
Op het terras van café Santa Cruz bij een kerkplein hebben we eerst een biertje genomen. Overal waar we komen, nemen we altijd zo'n foto van de glazen bier met logo trouwens en ik kan je rustig verklappen dat we in de loop der jaren al een flinke verzameling foto's hebben! 😁
Daarna sangria met kaas/worstplankje genuttigd. (Het is tenslotte vakantie!) Het was duidelijk dat er een band ging spelen. Er was een soundcheck en er stonden een hoop stoelen klaar op het kerkplein...
We waren van plan om ergens tapas te gaan eten, maar toen we op weg ernaar toe, werden we blij verrast door een straatmuzikant die zulke mooie Fado's zong en prachtig gitaar speelde, zodat we op het terrasje tegenover de muur waar hij zat, zijn gaan zitten luisteren en een heerlijke pizza hebben gegeten met een biertje erbij. Luís Travassos is zijn naam. In 2015 werd hij uitgenodigd om deel te nemen aan het televisieformaat Ídolos, waar hij de 4e plaats won. Je kan hem vinden op
Facebook en
Spotify. We hebben er echt van genoten en natuurlijk een donatie in zijn gitaarkoffer gedaan.
Toen zijn we teruggelopen naar het plein dat inmiddels helemaal was volgelopen. We waren benieuwd wie daar zou komen optreden straks om 22.00 uur.
We zijn even binnen gaan zitten in het café Santa Cruz, waar we eerder vanmiddag al op het terras zaten. Deze ruimte deed enkele eeuwen dienst als kerk voor de armen. In de standenmaatschappij van weleer waren de minder bedeelden aangewezen op een ‘inferieure’ ruimte. Begin 19e eeuw, werd de kerk voor armen overbodig. Iedereen kon terecht in de ‘echte’ kerk. De armenkerk ging dienst doen als café en in 1923 is het huidige café gesticht. De ober vertelde ons e.e.a. over de verschillende soorten port die zij hadden en we hebben ze geproefd, echt lekker!
Toen we weggingen kreeg ik nog twee mooie boekenleggers en 2 stuks Pastéis de nata mee. Dit is één van de bekendste zoetigheden uit de Portugese keuken, je ziet ze vaak in bars en cafe's. Zo aardig! Morgen gaan we terug om naar de Fado te luisteren, want normaal gesproken wordt er elke avond Fado gespeeld in dit café, maar vandaag niet ivm het optreden waar we vanmiddag al de voorbereidingen hadden gezien op het kerkplein van Igreja de Santa Cruz.
We hoorden van de ober dat er een bekende Portugese jazzzangeres, Maria João Monteiro, kwam optreden omdat 200 jaar onafhankelijkheid van Brazilië (7 sept 1822) werd gevierd. Blijkbaar werd deze dame op handen gedragen door het Portugese volk want het was bomvol en er werden tv opnames gemaakt.
Het was leuk om mee te maken! Terug naar het hotel met de gratis shuttle ging niet meer, want die reed maar tot 20.45 uur en dan begint het leven pas. Heerlijk om te zien hoe je in zo'n land buiten geleefd word en de avonden lang zijn! Gelukkig zijn er taxi's en voor 6 euro waren we thuis.
De eerste dag zit er op, maar nog even deze mooie nachtfoto vanuit onze hotelkamer...
